een kast bouwen zonder handleiding. Je krijgt ‘m vast wel in elkaar, maar er blijft altijd een schroefje over. Dat is een beetje hoe communicatie zonder oprechte aandacht voelt. Het staat, maar stevig is het zeker niet.
We zijn geneigd te focussen op taken, KPI’s en systemen. Alles wordt strak georganiseerd, maar de menselijke verbinding blijft wiebelig. Het risico daarvan zijn relaties die aan de oppervlakte blijven en bij het minste of geringste omvallen.
Wat je van huis uit meekrijgt, speelt absoluut mee. En organisaties hebben altijd een keuze. Maak je van aandacht een luxeproduct óf maak het vanzelfsprekend? In dat laatste geval zien we dat verbinding vanzelf groeit binnen de cultuur van deze organisaties.
Echte verbinding is geen ingewikkeld bouwwerk. Het zijn simpele onderdelen die, wanneer je ze goed toepast, een stevig fundament vormt. Je hebt geen handleiding van 48 pagina’s nodig. Gewoon beginnen met oprechte aandacht doet al wonderen.
Toch is het makkelijker gezegd dan gedaan. Echte verbinding maken is een kunst op zich, juist omdat we het vaak moeilijker maken dan nodig. Veel mensen weten niet meer hoe ze echt contact moeten maken. We praten eindeloos over wat niet goed gaat, terwijl verbinding juist groeit wanneer we stilstaan bij wat wél werkt.
Juist daar, in het vieren van wat goed gaat, wordt verbinding weer vanzelfsprekend.